Jako źródło energii o zerowej emisji dwutlenku węgla, energia wodorowa przyciąga uwagę całego świata. Obecnie industrializacja energii wodorowej napotyka wiele kluczowych problemów, zwłaszcza technologie produkcji na dużą skalę, niskokosztowej i transportu na duże odległości, które były wąskimi gardłami w procesie stosowania energii wodorowej.
 
W porównaniu z magazynowaniem gazu pod wysokim ciśnieniem i trybem dostarczania wodoru, magazynowanie i dostarczanie cieczy w niskiej temperaturze ma zalety wysokiego udziału magazynowanego wodoru (wysoka gęstość przenoszenia wodoru), niskie koszty transportu, wysoką czystość parowania, niskie ciśnienie magazynowania i transportu oraz wysokie bezpieczeństwo, co pozwala skutecznie kontrolować kompleksowe koszty i nie obejmuje złożonych niebezpiecznych czynników w procesie transportu. Ponadto zalety ciekłego wodoru w produkcji, magazynowaniu i transporcie są bardziej odpowiednie dla dostaw energii wodorowej na dużą skalę i do celów komercyjnych. Tymczasem wraz z szybkim rozwojem przemysłu zastosowań terminalowych energii wodorowej, popyt na ciekły wodór również zostanie cofnięty.
 
Ciekły wodór jest najskuteczniejszym sposobem przechowywania wodoru, ale proces jego pozyskiwania ma wysokie wymagania techniczne, a przy produkcji ciekłego wodoru na dużą skalę należy wziąć pod uwagę zużycie energii i efektywność tego procesu.
 
Obecnie globalna zdolność produkcyjna ciekłego wodoru osiąga 485 ton dziennie. Przygotowanie ciekłego wodoru, technologia skraplania wodoru, występuje w wielu formach i może być z grubsza klasyfikowana lub łączona pod względem procesów rozprężania i procesów wymiany ciepła. Obecnie powszechne procesy skraplania wodoru można podzielić na prosty proces Linde-Hampsona, który wykorzystuje efekt Joule'a-Thompsona (efekt JT) do dławienia rozprężania, oraz proces rozprężania adiabatycznego, który łączy chłodzenie z ekspanderem turbinowym. W rzeczywistym procesie produkcyjnym, zgodnie z wyjściem ciekłego wodoru, metodę rozprężania adiabatycznego można podzielić na odwrotną metodę Braytona, która wykorzystuje hel jako medium do generowania niskiej temperatury do rozprężania i chłodzenia, a następnie schładza wysokociśnieniowy gazowy wodór do stanu ciekłego, oraz metodę Claude'a, która schładza wodór poprzez adiabatyczne rozprężanie.
 
Analiza kosztów produkcji ciekłego wodoru bierze pod uwagę głównie skalę i ekonomię cywilnej technologii ciekłego wodoru. W kosztach produkcji ciekłego wodoru największy udział (58%) ma koszt źródła wodoru, a następnie całkowity koszt zużycia energii przez system skraplania (20%), stanowiący 78% całkowitego kosztu ciekłego wodoru. Spośród tych dwóch kosztów dominujący wpływ ma rodzaj źródła wodoru i cena energii elektrycznej w miejscu, w którym znajduje się zakład skraplania. Rodzaj źródła wodoru jest również związany z ceną energii elektrycznej. Jeśli zakład produkcji elektrolitycznego wodoru i zakład skraplania zostaną zbudowane w połączeniu obok elektrowni w malowniczych nowych obszarach produkujących energię, takich jak trzy regiony północne, w których skoncentrowane są duże elektrownie wiatrowe i fotowoltaiczne lub na morzu, niedroga energia elektryczna może być wykorzystywana do elektrolizy produkcji wodoru z wody i skraplania, a koszt produkcji ciekłego wodoru można obniżyć do 3,50 USD/kg. Jednocześnie może to zmniejszyć wpływ połączenia dużej sieci wiatrowej na szczytową moc systemu energetycznego.
 
Sprzęt kriogeniczny HL
HL Cryogenic Equipment, założona w 1992 r., jest marką powiązaną z HL Cryogenic Equipment Company Cryogenic Equipment Co.,Ltd. HL Cryogenic Equipment jest zaangażowana w projektowanie i produkcję kriogenicznych systemów rurowych z izolacją wysokopróżniową i powiązanego sprzętu pomocniczego, aby sprostać różnorodnym potrzebom klientów. Rura i elastyczny wąż izolowany próżniowo są wykonane z wysokiej próżni i wielowarstwowych wielowarstwowych specjalnych materiałów izolacyjnych i przechodzą przez szereg niezwykle rygorystycznych obróbek technicznych i obróbkę wysokopróżniową, która jest stosowana do przesyłu ciekłego tlenu, ciekłego azotu, ciekłego argonu, ciekłego wodoru, ciekłego helu, skroplonego gazu etylenowego LEG i skroplonego gazu ziemnego LNG.